Άσε τον καιρό
να γίνει χάδι δροσερό
πάνω στην πληγή σου.
Άσε να φανεί
στην άδεια θάλασσα πανί
κι ύστερα θυμήσου.
Θυμήσου κείνο το πρωί
που μες στου κόσμου τη βουή
άνοιξες δρόμο στη ζωή
και χάθηκες
και χάθηκες.
Θυμήσου κείνο το πρωί
που μες στου κόσμου τη βουή
άνοιξες δρόμο στη ζωή
και χάθηκες
και χάθηκες.
Άσε τον καιρό
να γίνει χάδι δροσερό
πάνω στην πληγή σου.
Άσε τα παιδιά
που ’χουν τη σπίθα στην καρδιά
να ’ρθουνε κοντά σου.
Άσε τη φωτιά
να σου χαϊδέψει τη ματιά
κι ύστερα στοχάσου.
Στοχάσου κείνο το πρωί
που μες στου κόσμου τη βουή
άνοιξες δρόμο στη ζωή
και χάθηκες
και χάθηκες.
Στοχάσου κείνο το πρωί
που μες στου κόσμου τη βουή
άνοιξες δρόμο στη ζωή
και χάθηκες
και χάθηκες.
Άσε τα παιδιά
που ’χουν τη σπίθα στην καρδιά
να ’ρθουνε κοντά σου.
* [Όλα τα τραγούδια pages 398–399]
[From ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΜΗΤΕΡΑ. See page 389.]
