Κλειστές οι πόρτες τώρα στη ζωή
και ποιος θα τις ανοίξει
να ’ρθει η αγάπη το πρωί
το φως του κόσμου να μας δείξει.
Πού πάτε1 αδέρφια μέσα στους ανέμους
μες στην κακοκαιριά
χιλιάδες χρόνια ζείτε2 με πολέμους
σαν τ’ άγρια τα θεριά.
Τη γη Χριστέ μου άγιασε κι ευλόγα
και βόηθα Παναγιά
δροσιά να γίνει πάλι τούτη η φλόγα
και τούτη η πυρκαγιά.
Κι εσύ καρδιά μου πάψε πια να κλαις
ποιος ξέρει το γραμμένο
θα ’ρθει η αγάπη να μου λες
και τίποτα δεν πάει χαμένο.
Πικρή καρδιά μου πάψε πια να κλαις.
* [Όλα τα τραγούδια page 501]
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε το τραγούδια αυτό ως αγνώστων δημιουργών, στην εκπομπή της ΕΡΤ και του Γιώργου Παπαστεφάνου Μουσική βραδιά (Ιανουάριος 1976). Συγκεκριμένα, η Βίκυ Μοσχολιού άνοιγε την αφιερωμένη σ’ εκείνη εκπομπή τραγουδώντας a cappella τους στίχους αυτούς χωρίς τον τελευταίο και με δύο διαφορές:
[From ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ. See page 499.]
1. πάμε.
2. ζούμε.
