Ο ήλιος εσταμάτησε
στη γειτονιά μου εφέτο
μ’ ένα πουλί στον ώμο του
μ’ ένα φτερό στο πέτο.
Μουσαφίρη μου
μπαλκόνι φωτεινό και παραθύρι μου
μουσαφίρη μου
το πιάτο είσ’ εσύ και το ποτήρι μου
μουσαφίρη μου
ανοίγεις ουρανούς για το χατίρι μου.
Όλες τις πόρτες κοίταξε
μα στη δική μου εστάθη
μου πήρε το τριαντάφυλλο
και μ’ άφησε τ’ αγκάθι.
Μουσαφίρη μου
μπαλκόνι φωτεινό και παραθύρι μου
μουσαφίρη μου
το πιάτο είσ’ εσύ και το ποτήρι μου
μουσαφίρη μου
ανοίγεις ουρανούς για το χατίρι μου.
* [Όλα τα τραγούδια pages 585–586]
Τέσσερις προσπάθειες για ένα απλό λαϊκό τραγούδι. Για λόγους οικονομίας, αναφέρουμε μόνο τους διαφορετικούς στίχους.
Νοικοκύρη μου
Ο ήλιος εσταμάτησε
στη γειτονιά μου εφέτο
μ’ αλυσιδάκι μόρτικο
και γιασεμί στο πέτο.
Νοικοκύρη μου…
Ο ντερμπεντέρης
...........................
Ντερμπεντέρη μου
καρδούλα μου και σπλάχνο μου και τζιέρι μου
ντερμπεντέρη μου
τ’ αλάτι είσαι συ και το πιπέρι μου
ντερμπεντέρη μου
για σένα μ’ αποκλήρωσαν οι γέροι μου.
...........................
Τέτοιο παιδί τέτοιο παιδί
Ο ήλιος εσταμάτησε
στη γειτονιά μου φέτο
με χάντρα μυκονιάτικη
και γιασεμί στο πέτο.
Τέτοιο παιδί τέτοιο παιδί
δεν έχω μάνα ξαναδεί.
Βάζει πράσινο σακάκι
και τρελαίνει το σοκάκι
βάζει κόκκινη γραβάτα
και θαμπώνεται κι η γάτα
βάζει κίτρινο καπέλο
με το έτσι του το θέλω
κι όλο έρχεται και πάει
μα δεν ξέρω αν μ’ αγαπάει.
Τέτοιο παιδί τέτοιο παιδί
δεν έχω μάνα ξαναδεί.
.............................
Τέτοιο παιδί τέτοιο παιδί…
