Καραγκιοζάκο με λεν και μακρυχέρη
τους δρόμους παίρνω χειμώνα καλοκαίρι
παντού τρυπώνω σκαλίζω ξεσκαλίζω
κι άμα θυμώσω και δεσποτάδες βρίζω.
Γεια σου μάνα μου Ελλάς
πότε κλαις πότε γελάς
που ο Ρωμιός κοιμάται αντάμα
με το ρήγα και τη ντάμα.
Κάθε γειτονιά και λέσχη
με κλεψιές και μ’ άλλα αίσχη
και στην πράσινη την τσόχα
μέσα σε βρισιές και μπόχα
όλοι τώρα τ’ ακουμπάνε
και ταπί στο σπίτι πάνε.
Καραγκιοζάκο με λεν και κατεργάρη
στους δρόμους βγαίνω με τ’ άδειο μου ταγάρι
μαθαίνω κόλπα κοντά στους παπατζήδες
απόχη ρίχνω στους παραμυθατζήδες.
Γεια σου μάνα μου Ελλάς
τώρα που άναψε ο λουλάς
ο Ξαρχάς με τ’ άγρια νοίκια
άσους κρύβει στα μανίκια
ο Μιλτιάδης στο πικέτο
θα μας τσουρουφλίσει φέτο
ο Παλιοκρασάς στην πόκα
δε θα μας αφήσει πρόκα
κι ο πρωθυπουργός στην πρέφα
παίρνει κύπελλο Ουέφα.
* [Όλα τα τραγούδια page 678]
