Φεύγει κάποιο τρένο
σ’ έρημο σταθμό
φεύγει δίχως φρένο
δίχως αριθμό
πάει στην Ασία
στην αθανασία
κάθε μέρα και παντού
μακριά στο Κατμαντού.
Πέτα
μαύρη πεταλούδα
στα βουνά του Βούδα
να του πεις την προσευχή σου
πέτα
στην κορφή του κόσμου
για να γίνει εντός μου
φως η ταραχή.
Φεύγει κάποιο τρένο
σ’ έρημο σταθμό
φεύγει δίχως φρένο
δίχως αριθμό
φτάνει στην Ασία
στην Αχερουσία
κάθε μέρα και παντού
μακριά στο Κατμαντού.
Έφυγε το τρένο
έφυγα κι εγώ
τρέχω δίχως φρένο
δίχως οδηγό
βλέπω το φαράγγι
στην καρδιά του Γάγγη
κάθε μέρα και παντού
μακριά στο Κατμαντού.
Πέτα
μαύρο χελιδόνι
στ’ άδειο μου βαγόνι
να τρυγήσεις τον καρπό σου
πέτα
μη γυρεύεις λόγια
μόνο μοιρολόγια
έχω να σου πω.
Έφυγε το τρένο
έφυγα κι εγώ
τρέχω δίχως φρένο
δίχως οδηγό
μπαίνω στο φαράγγι
του μεγάλου Γάγγη
κάθε μέρα και παντού
μακριά στο Κατμαντού.
* [Όλα τα τραγούδια pages 382–383]
[From Η ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΕΝΤΟΛΗ. See page 369.]
