Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια
φτώχεια καλή καρδιά μα και γκρίνια
μάζεψα μια βραδιά τα σαΐνια
κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου πω.
Μάτια βουρκωμένα
παραπονεμένα
δίχως αγάπη και πόνο κανένας δε ζει.
Μάτια βουρκωμένα
πάρτε με κι εμένα
πάρτε με τώρα να πάμε στον κόσμο μαζί.
Κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο
είπα να σκοτωθώ μα τον Άγιο
μα έκανα υπομονή και κουράγιο
κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου πω.
Μάτια βουρκωμένα
παραπονεμένα
δίχως αγάπη και πόνο κανένας δε ζει.
Μάτια βουρκωμένα
πάρτε με κι εμένα
πάρτε με τώρα να πάμε στον κόσμο μαζί.
* [Όλα τα τραγούδια page 81]
[From ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ: Τραγούδια για τις ανάγκες της ταινίας Διπλοπενιές (1966) του Γιώργου Σκαλενάκη. See page 79.]
