Πέφτει στα βουνά το φεγγάρι
άσ’ τη λησμονιά να το πάρει
ένας είν’ ο δρόμος
ένας είν’ ο δρόμος μπροστά μας
κι όλα τ’ άστρα απόψε
κι όλα τ’ άστρα απόψε δικά μας.
Γύρω μας ουρλιάζουνε λύκοι
μα στο ματωμένο χαλίκι
κάναμε το φόβο
κάναμε το φόβο χαρά μας
κι όλα τ’ άστρα απόψε
κι όλα τ’ άστρα απόψε δικά μας.
Στου μεγάλου δρόμου την άκρη
φάνηκ’ ένα φως: Η ΑΓΑΠΗ!
Να τος ο θεός μας
να τος ο θεός μας κοντά μας
κι όλα τ’ άστρα απόψε
κι όλα τ’ άστρα απόψε δικά μας.
* [Όλα τα τραγούδια page 395]
[From ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΜΗΤΕΡΑ. See page 389.]
