Πήρες το μεγάλο δρόμο
για να πας στα ξένα
άφησες για μένα
τη λαβωματιά.

Πήρες το μεγάλο δρόμο
δρόμο δίχως άκρη
έγινε το δάκρυ
θάλασσα πλατιά.

Τώρα την πόρτα μου χτυπάν
βοριάδες και χειμώνες
μα οι καρδιές που αγαπάν
μένουνε πάντα μόνες.

Πήρες το μεγάλο δρόμο
και το μονοπάτι
πώς να κλείσω μάτι
πώς να κοιμηθώ.

Πήρες το μεγάλο δρόμο
και μονάχος μένω
τι να περιμένω
τι να καρτερώ.

Τώρα την πόρτα μου χτυπάν
βοριάδες και χειμώνες
μα οι καρδιές που αγαπάν
μένουνε πάντα μόνες.

 

 

 

* [Όλα τα τραγούδια page 98]