Πήρες…

(Ήσουν βαθιά η κατάνυξη
μιας νύχτας. Και την άνοιξη…)

Τώρα, μαζί στην άγια μπόρα,
πήρε ο χαμός σου όλα τα δώρα.

Πήρε τα κάτασπρα φτερά,
τα κρουσταλλένια τα νερά…

(Ήταν σαν τα ροδόφυλλα
τ’ αχνά κλειστά ματόφυλλα…)

Πήρες τα κρίνα και τα χέρια,
τα γαλανά τα καλοκαίρια.

Πήρες του φεγγαριού το φως,
του Γεναριού τα χιόνια. Κι ως…

 

 

 

* [Όλα τα τραγούδια page 11]

Το πρώτο δημοσιευμένο ποίημα  —μήπως τραγούδι;—  του Νίκου Γκάτσου (Νέα Εστία, 1.1.1932).