Σ’ ένα δασάκι στο Πικέρμι
και στου Πεντελικού το ξέφτι
μια σκύλα πεινασμένη κι έρμη
στα χέρια του Μπουλντόζα πέφτει.
Την παίρνει σπίτι του, τη λούζει
με μυρωδιές απ’ την Ασία
και σ’ ένα σκύλο του μουφλούζη
παύει να δίνει σημασία.
Τότε μαζί τα ζώα του όλα
ο σκύλος, η μαϊμού κι οι γάτες
τρέξαν και βρήκαν μια πιστόλα
σαν προδομένοι αριστοκράτες.
Και του ’παν: «Άκουσε κυρ Μίλτο
αν θες να ξηγηθούμε φίνα
πάρ’ το βρομόσκυλο και στείλ’ το
να βρει το σπάρο στη Ραφήνα».
Κι αυτός τους λέει: «Γι’ αυτή τη σκύλα
θέλω να πιούμε μια τεκίλα.
Γεια σας λοιπόν και κάντε λάσκα
σα ντροπιασμένες κοπελούδες
αλλιώς θα τρέξω στην Αλάσκα
να φέρω τάρανδους κι αρκούδες».
* [Όλα τα τραγούδια page 666]
Γράφτηκε το 1991 ως φιλικό σχόλιο στον Μιλτιάδη Έβερτ με σκοπό να μελοποιηθεί από τον Σταύρο Ξαρχάκο.
