Στον Παράδεισο φύτεψα για σένα
δυόσμο και βασιλικό
όσα μου ’κανες τα ’χω ξεχασμένα
τι να πρωτοθυμηθώ.
Τώρα θα ’ρχομαι με το φεγγαράκι
απ’ τα χείλη σου βάλσαμο να πιω
κι αν με πότισες κάποτε φαρμάκι
δε σ’ αρνήθηκα δε θα σ’ αρνηθώ.
Στον Παράδεισο φύλαξα για σένα
μια χαρούμενη γωνιά
για χατίρι σου γύρισα απ’ τα ξένα
στην παλιά μας γειτονιά.
Τώρα θα ’ρχομαι με το φεγγαράκι
απ’ τα χείλη σου βάλσαμο να πιω
κι αν με πότισες κάποτε φαρμάκι
δε σ’ αρνήθηκα δε θα σ’ αρνηθώ.
* [Όλα τα τραγούδια page 111]
[From ΚΑΠΟΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. See page 107.]
