Μήνας γεννάει τον άλλο μήνα
και περπατάν μαζί
μα στην παλιά την Ταορμίνα
τίποτα πια δε ζει.
Σώπα λοιπόν μη βγάζεις άχνα
και ρίξε μια ματιά
κάπου βαθιά στου κόσμου τα σπλάχνα
κοιμάται μια φωτιά.
Κάθε φορά
κάθε φορά
ίδιο ίδιο το παραμύθι
με τη χαρά
με τη χαρά
πάντα πάντα κι η συμφορά.
Μη μου μιλήσεις για ταξίδια
για γαλανά νερά
σάπια της βάρκας τα σανίδια
δεξιά κι αριστερά.
Βρες ανεμόσκαλα κι ανέβα
στων άστρων τα κλαδιά
πριν το φαρμάκι μέσα στη φλέβα
να φτάσει στην καρδιά.
Κάθε φορά
κάθε φορά
ίδιο ίδιο το παραμύθι
με τη χαρά
με τη χαρά
πάντα πάντα κι η συμφορά.
* [Όλα τα τραγούδια page 431]
[From ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. See page 427.]
