Το σκοτεινό παράθυρο
μ’ αστέρια θα σε ντύσει
κι ένα ποτάμι κόκκινο
τη νύχτα θα κεντήσει.
Το σκοτεινό παράθυρο
το φως δε θα ρωτήσει
κι ένα ποτάμι κόκκινο
καημό θα σε ποτίσει.
Το σκοτεινό παράθυρο
μ’ ανθούς το ’χα στολίσει
κι ένα ποτάμι κόκκινο
το χώμα είχε φιλήσει.
Το σκοτεινό παράθυρο
ποτέ δε θα μιλήσει
κι ένα ποτάμι κόκκινο
στον κόσμο θα κυλήσει.
* [Όλα τα τραγούδια page 72]
Γράφτηκε για τη Μυθολογία το 1964, όμως απορρίφθηκε αμέσως. Το αναφέρουμε εδώ επειδή συμπεριλήφθηκε σ’ έναν μεταγενέστερο δίσκο με «σπάνιες ερμηνείες» τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι και αργότερα στη συλλογή Ρωμαϊκή Αγορά.
[From ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. See page 57.]
