Με τ’ άσπρο μου μαντήλι θα σ’ αποχαιρετήσω και για να μου ’ρθεις πίσω στην εκκλησιά θα μπω. Θ’ ανάψω το καντήλι και το κερί θα σβήσω τα μάτια μου θα κλείσω και θα σ’ ονειρευτώ. Γιατ’ είσαι λυπημένο και δε μιλάς κι εσύ πουλί ταξιδεμένο σε μακρινό νησί; Είχα τα δυο σου χείλη με τα δικά μου ταίρι1 μα της καρδιάς2 τ’ αστέρι μην παίρνεις από δω. Σου χάρισα κοχύλι να το κρατάς στο χέρι ως τ’ άλλο καλοκαίρι που θα σε ξαναδώ. Γιατ’ είσαι λυπημένο και δε μιλάς κι εσύ πουλί ταξιδεμένο σε μακρινό νησί; * [Όλα τα τραγούδια page 35] 1. με τα δικά μου ταίρι. Η Νάνα Μούσχουρη τραγουδάει: κρυφό της νύχτας ταίρι. 2. του γυρισμού.
Col mio fazzoletto bianco ti saluterò e perché tu ritorni a me entrerò in chiesa.
Accenderò il lumino e spegnerò la candela chiuderò gli occhi e ti sognerò.
Perché sei triste e anche tu non parli uccello viaggiatore in un’isola lontana?
Avevo le tue labbra come eterno compagno ma la stella del cuore non prenderla di qua.
Ti ho donato una conchiglia che tu la tenga in mano fino all’estate prossima quando ti rivedrò.
Perché sei triste e anche tu non parli uccello viaggiatore in un’isola lontana?
Maria Rosa Caracausi, Palermo University, Italy